Seni sevmekle,kaybetmek arasında kalmış bir esirim ben şimdi kör karanlık zindanlarda...Varlığınla yokluğun arasında savruluyorum...Tutunduğum ümidin her zerresinde gözyaşlarımla suladığım sevdanı büyütüyorum...Ve bütün saatlerimi sana adıyorum...Bütün günlerimi bir de...Ve daha ne varsa uğrunda verebilecek elimde kalan her şeyi sana yazıyorum kendi ellerimle...
Hayata tutunmakla,kayıp gitmek arası bir boşlukta dokunduğum her düşü sana yoruyorum...Yüreğime seni yazıyor,senin resmini çiziyorum gecelerime...Bir avuntu da bile sana bağlanıyor bütün yollarım...Sevebilme ihtimalinde bile bağlanıp kalıyor elim ayağım...Sevdan prangalar vuruyor benliğime...
Tutulup kalıyorum bakışlarına,savrulup dağılıyorum rüzgarında...Dağılıyorum her bir parçam ayrı ayrı düşüyor ardın sıra...Kayboluyorum...Sona doğru gitmenin farkındalığında bile olsa,kendimi alıkoyamıyor,engel olamıyorum duygularıma...Dağılıyorum,ruhumu anılarınla büyütüyorum...
Şiirler kar etmiyor seni getirmeye...Sözler kifayetsiz kalıyor...Dudaklarımda takılıp kalıyor adın...Sonra yokluğun vuruyor beni amansız tuzaklara...Apansız düşüyor hayalin düşüncelerime,zamansız alıp götürüyor beni hatırarın...Pervasızca harcanmış onca yıl,hoyratça sarf edilmiş onca söz uçup gidiyor sayfalarımdan...Bi adın kalıyor...Bir sevdan yüreğime kazıdığım...Bir adın kalıyor dilimde takılıp kalmış...Bir sevdan içimde bir yerlerde...
İsyan edişlerimle,susuşlarım arasında boğuluyor içimdeki çocuk...Sana büyütttüğüm,sana sakladığım en saf hallerim bir de...Kirlenmemiş bir geleceğin ilk adımları umutlarım...Dokunulmamış,el sürülmemiş bir avuç toprak...Varlığınla koca koca ülkelere dönecek hani...Yalansız sevmelerim,riyasız gülüşlerim bir de...
Devam edecek....
| 
