Yüreğime ansızın gelen rüzgâr, başka diyarlara, başka iklimlere ait… Daha önce yüzüme hiç vurmamışsın sen… Ve hiç dokunmamış ılık nefesin yüreğime… Yüreğime ansızın vuran rüzgâr, başka baharlara, başka topraklara ait. Sonuna kadar açık dursa da pencerelerim, tenime hiç esmemişsin daha önce sen… Biliyorum; çünkü daha evvel vursaydı rüzgârın bana, daha önce okşasaydı böyle esir edercesine bakışların, bu kadar geç kalmazdım sana inan… Böyle ardından gidişini izlemezdim her defasında… Gözlerim gelişini beklemezdi, bana gelmediğini bile bile… Bakışlarına yakalanmaktan bu kadar korkmazdım belki de kim bilir…

Yüreğime ansızın gelen rüzgâr… Yüreğime düştüğün andan beri deli boranlara, fırtınalara tutan beni… Ve her görüşümde benden bir şeyleri daha alıp götüren… Günden güne içimde büyüyen… Ve karşı konulamaz bir kuvvetle kendine esir eden beni… Hem de bile bile başka diyarlara, başka iklimlere ait oluşunu… Belki de binlerce kez aklıma düştüğünde unutmak istiyorum bu gerçeği… Sorgusuzca sevdanı yaşamak arzusuyla; sana adıyorum bütün saatleri… Gecelerimi sana, gündüzlerimi sana ve daha ne varsa yaşanası dünyamda, umutlarıma sarıp sarmalayıp seni çiziyorum gökyüzüne… Yıldızlara asıyorum düşlerimi… Ve sana yoruyorum bütün güzellikleri…

Yüreğime ansızın gelen rüzgâr… Ansızın kıyılarıma vuran ve alıp götüren beni… Sevdanı delice ve sorgusuzca yaşamak isterken bir tarafım bir taraftan da aslında görmek istemesem de biliyorum gerçeği…