Bugün ilk kez gözlerine baktım uzun uzun...Bugün ilk kez dokundum sana...Kalbim durmaksızın titriyordu ürkek serçeler gibi...Yüreğim sana kayıtsız teslim oluyordu...Ve biliyordu aslında yanı başında yarınlarının durduğunu...Ama o anlamıyordu,anlamamak için kapıyordu gözlerini...Belki de anlıyordu ben kadar sevdayı,belki biliyordu...Belli ki bir şeyler saklıyordu,bakışlarını kaçırıyordu zaman zaman...Belli ki sevmekten korkuyordu...Korkularından yaptığı zırhı onu koruyamıyordu oysa...Uzak duramıyordu yüreğimin esaretinden...Kayıtsız kalamıyordu işte hızla akan zamana,ve birlikte geçirilen o ilk dakikaların heyecanına...Belli ki o da anlıyordu halimden...Belli ki o da anlaşılmak istiyordu...Ama korkuyordu işte hata yapmaktan...Ama korkularından yaptığı zırh onu aşka düşmekten koruyamıyordu...Gözlerinde ki ışıltıyı saklayamadı uzun süre...Titreyişi karanlığa karışıyordu...Ve üşüyordu sıcaklığımda...Yalan yok ben de üşüyordum...Sonra düşüyordum sözlerinin büyüsüne...Takılıp gidiyordu umutlarım sorgusuzca peşine...Düşlerine ortak olabilme umuduyla içten içe akıyordum durmaksızın yüreğine...Son bulmasın istiyordum,yanımda kalsın aman sabah olmasın,sakın sabah olmasın işte...Ne de güzeldi oysa gecenin alacakaranlığında...Çoktan güneş doğmuştu oysa benim düşlerimde...Çoktan aydınlanmıştı dünyam gelişiyle...Dursun dedim saatler sakın sabahı vurmasın...Coşsun yüreklerimiz gecenin içinde,el tutuşlarına hasretliğimiz yansın dursun ve dursun bakışlarımız dokunduğu yerde...Aman sabahlar olmasın işte...Gitmesin yanımdan sevgili,dursun yanı başımda dursun olduğu gibi öylece...Ve sevda sarsın bedenlerimizi kaderimiz yazılsın yeniden,ve bizi gören kıskansın destansı bir aşka yazılsın isimlerimiz...Varsın sabah olmasın,varsın bir daha güneş doğmasın...Kalsın yüreğim avuçlarında,varsın bir daha atmasın...Sen de kalsın ruhum,varsın hapsolsun...Olsun be olsun...Bırak seninle dursun varlığım..Bırak seninle olsun...Her şeyim senin olsun da,varsın sabahlar olmasın...