Öyle uzaksın ki bana...Benden uzak düşlerinde,bana değmeyen gözlerinle öyle ulaşılmazsın ki...Oysa;ne çok isterdim,beni sevebilmeni...Seninle bir an için neler vermezdim...Yemezdim,içmezdim seni düşünürdüm gece yarıları...Seni arardı karaltılarda gözlerim...Takılır kalırdı aklımın bir köşesine,ismin yapışır kalırdı dudağıma...Nefes gibi seni içime çekerdim...Seni sensiz yaşamaya öyle alışmışım ki meğer...Artık gelmesen ne fark eder,benim olmasan ne?
Öyle imkansızsın ki bana...Öyle çaresizim,öyle uzadı ki bir başınalığım...Öyle su yüzüne çıktı ki,farkındalığım...Bir an bile geçmez,sana yanmadığım...Seni aramadığım,seni anmadığım,ağlamadığım bir an bile yok...Yok işte bunun başka yolu...Yok işte,elden ne gelir?Hem öyle alıştım ki seni uzaktan sevmeye...Fersahlar açılsa aramızda ne fark eder.Çekip gitsen ne?
Öyle çok seviyorum ki seni oysa...Öyle yangın,öyle taparcasına...Öylesine içimi sardı ki sevdan...Alır götürür beni bilmediğim diyarlara...Uzar geceler yokluğunda,uykularım firar eder gecenin kuytularında...Çıkar gider ruhum bedenden,tutamam...Seni unutamam işte,bunu isteme benden...Seni unutamam...Adını anmasam,hayalin kalır...Söksem atsam kalbimi yerinden,izin kalır...Senle doluyken daha bütün hücrelerim...Ve sana yazılmışken kaderim...Unutamam işte anlasana...Öl de!Hiç düşünmem çeker giderim...Yan de,yakarım İstanbul'u bile...Sus de!Suskunluğumda sonsuzlaşır,lal olur kalırım öyle...Ama unut deme bana!Beni unut deme!Unutamam işte...Seni içimden çıkartamam...Bunu yapamam yüreğime...Sen git...Beni düşünme bile...Ardına bile bakmadan çık git...İstersen bir daha hiç dönme...Yaşadığımı unut,yüzümü,hatta adımı bile...İster arama,sorma,halim bilme...Ama bunu isteme benden...Bana beni unut deme!Hem dedim ya...Öyle alıştım ki seni senden uzak sevmeye...Hayaline sarılmaya sen yerine...Aynalara seni sevdiğimi söylemeye...Kokunu rüzgarda duymaya...Sensiz ölmeye bile alıştırdım kendimi işte...Hem zaten daha ne olabilir ki,sensiz olmak ölmek gibi bir şey işte...Sensiz olmak,ölmek gibi bir şey işte...
|