Sevda koşar adımlarla geliyordu üzerimize,ellerimiz sıkı sıkıya kenetlendiğinde...Göz göze geldiğimizde kilitlenip kalıyordu bakışlarımız biri birine...Ve duruyordu dünya,her şey unutuluyordu varlığının gölgesinde...Ruhumuz sevişen kelebekler gibi özgür ve kuşlar kadar kanat kanat dolaşırdı gökyüzünde...Başını omuzuma yaslayıp,sağlam ve güven dolu göğsüme kırlara uzanırcasına uzandığında dizlerime...Aşk bir adım gerimizden geliyordu...Biz aşka değil Aşk bize yetişme telaşında koşuşturuyordu...

 

Devam Edecek...