Ne çok severdim seni... Üzerine titrerdim ne çok... Nasıl da özlerdim an bile geçmeden daha... Aldığım her nefeste seni solurdum... Gözlerinin içine bakardım, dudağından çıkacak ufacık bir kelimeye kilitlenir kalırdım. Ne zaman sıkılsa içim, koşar sana gelirdim...
Ne çok severdim seni... Yüreğinde kalabilmek için, canımı bile verirdim. Bana sarıldığında kokunu doyasıya içime çeker, bütün saatler öylece dursun isterdim... Oysa durmadı... Durduramadım işte saatleri... Tutamadım ellerini ellerimde. Sevdam zapt edemedi sonsuza dek yüreğini... Hem nasıl gittiysen seni sevdiğimi bile bile... Asla affetmeyecek yüreğim vedasız gidişini...
Düşündükçe çılgına dönüyorum... Oysa ne çok severdik birbirimizi... Bir zamanlar kollarımda tutuyordum yarınlarımı... Şimdi ise koynumda biriktiriyorum acılarımı... Anlatamam nasıl dardayım… Dört yanım pişmanlık, dört yanım hüzün… Öyle doluyum ki anlatamam… Bir zamanlar gülümsüyorken seninle gözlerim… Şimdi sensizliğimden dolup taşıyor… Öyle ağır geliyor ki yokluğun… Belki binlerce kez terk ediyorum içimde seni… Ama olmuyor işte… Nefes alamıyorum… Düşündükçe çılgına dönüyorum… Nasıl değer ellerin başka eller? Nasıl sığar başka sevda yüreğine? Nasıl yer eder? Nasıl dokunur bakışların başka gözler? Oysa ben ne çok severdim seni…Nasıl da severdim seni..Nasıl da özlerdim; hatırlasana!!Yokluğunla herşey yok oldu. 'Aşk' yok oldu...Bir de sen yokluğunla yok oldun ben de...İçime en dayanılmaz acıları koyup gittiğinde...
| 
