Seninle ilk kez tadıyorum sanki aşkı... İlk kez böylesine içten gülümsüyor yüzüm. Dudaklarıma takılmış bir sevda türküsü... Hem bakıyorum da gülmek bana da yakışıyor... İlk kez böylesine coşkun yüreğim seninle... Öyle deli dolu, öyle çocuksu ve bir o kadar büyük alabildiğince... İlk kez umuda bu kadar tutunmak istercesine benliğim... Sana ait ve seninle dolu umutlar onlar... Öyle sınırsız ve bir o kadar sığdırabildiğimce...
Sanki seninle ilk kez hayata gözlerimi açmışım... Sanki daha evvel yaşamamışım, nefes almamışım... Yani hiç bir geçmişim yokmuşçasına senden evveli... Seninle yeniden doğmuş gibi... Senden önce hiç var olmamış, seninle can bulmuş, seninle beden giymiş ruhum üzerine...
Gözlerimde sana kocaman bir "Merhaba" hazırlamışım daha dünden... Gelişine kaç ömür eskitmişim kim bilir... Kaç gece uykularım haram olmuş, kim bilir koynumda kaç yangını beslemişim gözü yaşlı... Hatırlıyorum da ne çok beklemiştim, adını bile bilmediğim seni? Geleceksin diye kim bilir kaç gece pencerenin önünde uyuyup kalmışta, soğuktan üzerime karlar yağdığında acı içinde uyanmıştım... Kim bilir kaç yalancı sevdayı sen diye yüreğime zerk etmişim? Kim bilir daha nelere katlanabilirdim? Daha kaç gece satmalıydım ruhumu insan tüccarlarına? Kaç yangından arta kalmalı, kaç gurbet saymalıydım sılada? Seni bulabilmek için daha nelerden vazgeçebilirdim bilmiyordum? Ki;
Ama buldum seni... Bu kez sensin biliyorum...Hani o düşlerimde salınan,en güzel rüyalarımda gördüğüm düşler ülkesindeki peri kızı...O sensin biliyorum... Nedendir bilmem içimde bir volkan var patlamaya hazır... Bir ses seni bana çağırıyor durmaksızın... Beni sana kilitliyor çaresizce içimde bir inanç... Sonsuz ve o kadar bağlı umuduna... Bu kez sensin biliyorum... O sensin... Bir kez buldum ya seni... Bir daha asla. Asla bırakmam...
Devam Edecek...
|