Yine sonu gelmeyen. Sancılı bir gecenin koynundayım... Yine yalnızlığımla tükeniyor umutlarım ince ince... Dilime derinden bir sitem vuruyor, sonra adın düşüyor dudaklarıma, boğazımda düğümlenip kalıyor... Mühürleniyor dudaklarım, yüreğime ardı ardına prangalar vuruluyor... Sonra bir çığlık kopuyor içimde kimseler duymuyor...
Oysa nasıl da inanmıştım sana... Nasıl da umut etmiştim senli günleri... İçimde yarım kalmış her ne varsa, sen olacaktın bir yarısı... Yaşanmamış daha ne varsa sana adayacak... Adı konmamış bütün düşlerimin adını sen koyacak, bütün şiirlerimi sana yazacaktım içimden geldiğince... Hani o aşk dolu, hani sevdamızı dillendiren mısralarımda... Böyle acı dokunmadan... Yokluğunla yanmadan, böyle sana hasret kalmadan doyasıya sana ait dize dize... Böyle içimde yangınımla değil, böyle tutsak, böyle sonu belli olmayan... Hani yalnızca seni anlatan satır satır... Seni çizecektim fersah fersah gökyüzüne alabildiğince... Öyle sınırsız, öyle sorgusuz sana dönecekti yüzüm... Bir ömrü sana verecektim karşılıksız... Ve son bulmaz bir sevgiyle sana bağlı kalacaktım son nefesime dek... Gülümseyişlerin için, bütün mutlulukları açacaktım avuçlarımda... Su olup dolacaktım gönlüne, yıldız olup gözlerine düşecek... Rüzgar olup esecektim üzerine, bulut olup saracaktım bedenini... Yağmur olacaktım bir de toprağına düşecektim... Sevda sevda toprağında yeşerecek, umut olup filizlenecektim yeniden yüreğinde... Her anında yanında kalacaktım işte olabildiğince... Varlığımı varlığına adayacaktım... Böyle aciz değil gece yarıları, böyle yokluğuna yangın, böyle sana hasret değil...
Oysa nasıl da inanmıştım sana... Nasıl da umut etmiştim seni... Nasıl da düşlemiştim, nasıl güvenmiştim gelişine... Gözlerimi nasıl kilitlemiştim pencerelere... Nasıl kulak kesmiş seni beklerdim ayak sesinde... Böyle korkularımla, böyle üşümüş gece yarısında, böyle gözü yaşlı değil...
Devam Edecek...
| 
