Bir bilsen öyle muhtacım ki sana... Bir sana bir de sevdana... Bir bilsen nasıl özledim, şöyle içten kocaman bir gülümsemeyi... Nasıl da özledim sarılmayı sana ve nasıl sevdiğimi söylemeyi şöyle bağıra bağıra... Düşlerimi sana yazdım, yarım kalmışlıklarımı sana... Yaşanmamış ne varsa daha yüreğimde, söylenmemiş ne kaldıysa daha... Dokunulmamış hayallerim, kirlenmemiş, el değmemiş hasretliklerim sana... Senin olmalı yüreğimde kalan son toprağımda... Sana yormalıyım bütün kalp çarpıntılarımı da, suskunluğumu da... Uykularımdan uyandığımda seni bulmalıyım sonra... Dokunmalı tenim yüzüne, baharda sevişen kelebekler gibi sana dokunmalıyım... Nefes gibi dolmalıyım içine, yüreğinde bir yerlerde yalnız ben olmalıyım... Seninle yol almalıyım mutluluğa doğru koşar adım, sonunda senin kollarında dinmeli hızım, yine sana sığınmalıyım... Sorgusuzca sana dönmeli bütün saatler, yarınlarımı sana adamalıyım kayıtsızca...
Bir bilsen nasıl muhtacım sana... Bir sana bir de aşkına... Bir bilsen nasıl da muhtacım bir sıcak bakışına... Hani bahar tadında yemyeşil... Hani her bakışında umutlar filizlendiren yüreğimde, hani her bakışında içimde fırtınalar koparan, hani alıp götüren beni... Savuran, saran, sarmalayan... Amansız bir derde tutulmuş gibi bedenim, beni kendine esir bırakan... Bir bilsen nasıl da muhtacım bir tatlı gülüşüne... Hiç bilmediğim öpüşüne, seviyorum deyişine... Gelişine bir de hiç tatmadığım... Daha varlığını bilmeden yokluğunu anladım ben... Daha varlığını bilmeden tutuldum hükmüne... Gelişine kilitlendi gözlerim... Takılıp kaldım çıkıp gidişine... Daha ne demek bilmeden özlemek seni, özledim hem de deliler gibi...
Bir bilsen nasıl da muhtacım varlığına... Bir bilsen nasıl çizmişim resmini yüreğime, bir bilsen nasıl kazımışım daha bilmediğim sevgini içime... Oysa dedim ya bilmem seni sevmek nasıl, ya da kim bilir nasıl kokar saçların. Oysa nasıl da dokunmak arzusunda kül olur bedenim, nasıl içten içe yanarım... Nasıl da hasretinle dolar içim... Nasıl gitgide bağlanırım...
Devam Edecek... :)
| 
