Umudun üşüyor ellerimde...Ve düşüyor gözlerimden bir bir hatıraların...Kırık kalbimin orta yerinde dünden kalma bir yangın...İçimden bir çığlık kopuyor,sana sitem dolu yalvarışlarımla birlikte...Korkuyorum yar...Senden gitgide uzaklaşıyorum...Korkuyorum yar...Sensizliğe günden güne alışıyor,sonunu kestiremediğim bir kıyamete yaklaşıyorum...Gözlerimde birikmiş hüznüm doluyor avuçlarıma...Düşlerim karışıyor yalnızlığıma...Sensizliğimden kalan onca acı çöküyor varlığıma,saklayamıyorum...
Umutsuzluğumun gölgesinde filizlenen sevdandan, sonra yokluğunun belasında karanlığa karışıp da kendimde kaybolmaktan korkuyorum...Korkuyorum yar...Gitgide saplanıyorum bu kara yazgıya...Geceye dönüyor içimde bütün aydınlıklarım...Bütün çırpınışım nafile,kaçışlarım çaresiz sensizliğe sonsuz bir hızla düşüyorum...Ve üşüyorum yalnızlığımda...Yağmurlarım dinmiyor toprağımda...Bir telaş kendi yağmurumdan kaçıyorum...Bütün çırpınışlarım nafile,kaçışlarım çaresiz...Yağmalanıyorum...Bıçak sırtı sancılarım saplanıyor gönlüme...Dağılıyorum...Tükeniyorum senli günlere umutlarım gibi; tükenmişliğe birikiyorum...Şakaklarımda derin bir sızı gibi saplanıp kalıyor yokluğun...Sessizliğime inat çığlık çığlığa haykırıyorsa da yüreğim...Ben susuyorum...Suskunluğum bile kar etmiyor sensizliğime...Gittiğin günden beri ne varsa payıma düşen acıdan...Ayyuka çıkıyor yüzümde ki çizgiler de,kopuyorum kendi dalımdan...Günden güne soluyorum...
Umudun üşüyor ellerimde...Ve düşüyor gözlerimden bir bir hatıraların...Kırık kalbimin orta yerinde dünden kalma bir yangın...İçimden bir çığlık kopuyor,sana sitem dolu yalvarışlarımla birlikte...Korkuyorum yar...Senden gitgide uzaklaşıyorum...Korkuyorum yar...Sensizliğe günden güne alışıyor,sonunu kestiremediğim bir kıyamete yaklaşıyorum...
Seni unutmaktan çok korkuyorum...Kokunu, dokunuşunu, hatta adını bile...Korkuyorum yar...En çok da beni unutursun diye korkuyorum ...
Devam Edecek...
| 
