Bir sen varsın içimde,hiç silinmeyen...Bütün o fırtınalara,bütün o anlamsız sonlara rağmen beni hiç terk etmeyen...Yalnızlığıma teselli,yokluğuna inat çıkıp gitmeyen...Hani ilk günkü gibi,hani seni son hatırladığım gibi beni seven,benimle gülümseyen...Hiç eksilmeyen..Bir sen varsın yüreğimde,aşkı en güzel haliyle çerçeveleyen...Bir resim,bir yanı yokluğunla bezeli,bir yanında aşk...Gülümseyen bir kadın var resmimde...Buruk biraz...Biraz da acıyla...Yarım kalmışlıkları gülümseyişinde gizleyen...Yaşanmamışların pişmanlığıyla dolu bir kadın işte içimde seni söyleyen...Durup durup ağlayan,gözleri dalıp giden uzun uza...
İçimde bir sen var,ağıtlar yakan...Bütünleşmemiş,eksik kalmış hatıralarımıza...Bir sen,kendi yokluğunda yok olan...Ruhumun bir yarısında seni arayan...Senin dönüşüne umudunu ekmiş içimde ki sen bile...Bir sen var içimde,her akşam yollarını gözleyen...Biraz inanmış,biraz anlamış aslında...Gidişini anlamaya korkuyor işte ben gibi içimde ki sen bile...Yokluğunu kabullenmeye...Gelmeyeceğini bile bile umut etmekten vazgeçmiyor işte...Öyle deli,öyle aşık olabildiğince...Umudu dağları aşmış,göğü sarmış ve yemyeşil alabildiğince...Maviye çalan...İçimde ki sen siyaha hiç dokunmamış...Hiç dokunmamış işte,içimdeki sana karamsarlığım...Ben yok desem de anlamaz...Gelmez desem de inanmaz...Gitti işte desem de,umursamaz...Öyle sonuna dek inanmış...Öyle sorgusuz,öyle karşılıksız işte...
Oysa bir zamanlar ben de inanırdım sana...Gitti diyemedim önce...Belki geceler boyu dönersin diye bekledim... Yokluğunu diyemedim işte kendime bile...Yüreğime terk edişini uzunca bir süre söyleyemedim...Ama yanıldım işte...Yanıldım :(....!Bütün inançların boşuna olduğunu,sana güvenmemin ne denli anlamsız olduğunu çok ama çok geç anladım...Anlarken acıdı canım...Anlarken eksildim yarım kaldım...Anladım,ağladım...Hiç susmadı içimde çığlıklar...Gece yarılarında yok oldum ortasında yanıgınının...Anladım!
İçimde bir sen var işte...Hala yokluğuna inanmayan...Gün gelecek o da,anlayacak sana değmediğini...Gün gelecek o da yıkılacak işte benim yıkıldığım gibi...Tükenecek umudu da tıpkı benim tükendiğim gibi...Tıpkı ikimizin tükenişi gibi...Ve sığınacak bir yer arayacak,acısıyla...Kimse olmayacak...Yalnız kalacak...Tıpkı benim kaldığım gibi...
| 
