Bir sen varsın içimde,hiç silinmeyen...Bütün o
fırtınalara,bütün o anlamsız sonlara rağmen beni hiç terk
etmeyen...Yalnızlığıma teselli,yokluğuna inat çıkıp gitmeyen...Hani ilk günkü
gibi,hani seni son hatırladığım gibi beni seven,benimle gülümseyen...Hiç eksilmeyen..Bir
sen varsın yüreğimde,aşkı en güzel haliyle çerçeveleyen...Bir resim,bir yanı
yokluğunla bezeli,bir yanında aşk...Gülümseyen bir kadın var resmimde...Buruk
biraz...Biraz da acıyla...Yarım kalmışlıkları gülümseyişinde
gizleyen...Yaşanmamışların pişmanlığıyla dolu bir kadın işte içimde seni
söyleyen...Durup durup ağlayan,gözleri dalıp giden uzun uza...
İçimde bir sen var,ağıtlar yakan...Bütünleşmemiş,eksik kalmış
hatıralarımıza...Bir sen,kendi yokluğunda yok olan...Ruhumun bir yarısında seni
arayan...Senin dönüşüne umudunu ekmiş içimde ki sen bile...Bir sen var
içimde,her akşam yollarını gözleyen...Biraz inanmış,biraz anlamış
aslında...Gidişini anlamaya korkuyor işte ben gibi içimde ki sen
bile...Yokluğunu kabullenmeye...Gelmeyeceğini bile bile umut etmekten
vazgeçmiyor işte...Öyle deli,öyle aşık olabildiğince...Umudu dağları aşmış,göğü
sarmış ve yemyeşil alabildiğince...Maviye çalan...İçimde ki sen siyaha hiç
dokunmamış...Hiç dokunmamış işte,içimdeki sana karamsarlığım...Ben yok desem de
anlamaz...Gelmez desem de inanmaz...Gitti işte desem de,umursamaz...Öyle sonuna
dek inanmış...Öyle sorgusuz,öyle karşılıksız işte...
Oysa bir zamanlar ben de inanırdım sana...Gitti diyemedim önce...Belki geceler
boyu dönersin diye bekledim... Yokluğunu diyemedim işte kendime bile...Yüreğime
terk edişini uzunca bir süre söyleyemedim...Ama yanıldım işte...Yanıldım
....!Bütün inançların boşuna olduğunu,sana güvenmemin ne denli anlamsız
olduğunu çok ama çok geç anladım...Anlarken acıdı canım...Anlarken eksildim yarım
kaldım...Anladım,ağladım...Hiç susmadı içimde çığlıklar...Gece yarılarında yok
oldum ortasında yangınının...Anladım!
İçimde bir sen var işte...Hala yokluğuna inanmayan...Gün gelecek o da,anlayacak
sana değmediğini...Gün gelecek o da yıkılacak işte benim yıkıldığım
gibi...Tükenecek umudu da tıpkı benim tükendiğim gibi...Tıpkı ikimizin tükenişi
gibi...Ve sığınacak bir yer arayacak,acısıyla...Kimse olmayacak...Yalnız
kalacak...Tıpkı benim kaldığım gibi...
|