Sana geliyordum...Sana,hani aslında hep düşlerimde varlığına inandığım...Ama hiç tanımadığım bilmediğim sana...Seni görmeden evvel bütün günahlardan arındırdım kendimi...Sen gözlerime dokunmadan önce üzerine düşen bütün yaşları sildim son bir kez...Ve söz verdim kendime...Kimseye ama kimseye benzetmeye çalışmayacaktım seni...Kimselerin yaptığının hesabını sende aramayacaktım...Ki kimselere benzemiyordun da zaten...Çoklarının yaptığı gibi çalıp çırpmaya,yakıp yıkmaya gelmediğin besbelliydi bakışlarından...Yalan bile olsan sonuna kadar inanmak istiyordum sana...Acıtsan da canımı,keskin bıçaksa da sana dokunmak kan revan içinde kalana kadar aciz yüreğim sana tutunmak...Kırıp dökmeye,kanatıp,sökmeye gelmediğin besbelliydi utangaçlığından...O huzur veren sesinle duruyordun karşımda öylece...Ve delirircesine sarılmak arzusunda ben çelişkide...Ürkek bir serçe gibi titriyordu o koca bedenim...Karşında bildiğim her şeyi unutuyordum bir bir...Kelimeler dudaklarımda kilitleniyor,boğazımda bir yumru gibi oturup kalıyordu bütün sözlerim...

Devam Edecek...