Sen her şeyimdin benim...Varlığım...Var oluş sebebim...Kayıp şehirler kadar derinlerde saklanırken yarınlarım...Acıya tutunmak belasında,uçurumlara düşerken içten içe varlığım...Hüzünler filizlenirken rüyalarımda,aklım sonsuz uçurumların kenarında kayboluşa,yüreğim tükenişe bin inatla direnirken...Sen tuttun ellerimden,ben sana tutundum...Sarımsı bir dost eli,sıcacık bir gülüş gibi usulca sarılıp umuduna...Hoyrat rüzgarlar gibi dolanırdı şefkatli kollarında ruhum...Sarar,sarmalardı ikimizi de bu deli fırtına...Savrulurdu bütün hüzünlerim varlığında...Güllümseyişlerin de tazelenirdi baharlar,gül teninde türküler bestelenirdi.Oysa ben,yanındayken bile deliler gibi seni özlerdim...Sen her şeyimdin benim...Düşlerim varlığında özgür kanatlar gibi salınırken sınırsız,sonra dokununca gözlerin gözlerime apansız,ben sevdana hep yeni baştan alevlenirdim...Kollarında dingin denizler gibi dinlenir,varlığında bülbül misali dillenirdim...
Devam Edecek...
|
