Sen benim aldığım nefesten daha kıymetlisin bana...Damarımda dolaşan kandan daha bir muhtacım varlığına...Can gibi içimde taşıyorum seni yar,içimde tam şuramda bekleyen bir sabahın umudunda sevdanı büyütüyorum...Bütün o karanlık dünlerimden aydınlığına koşuyorum...Onca hasretliğin terkisinde,hasretine düşüyorum.Özlüyorum yar,an geçmiyor özleminle dolup taşıyorum...

Öyle alıştım ki varlığına.Yokluğun kan kırmızısı gözlerime ağır geliyor.Serseri bir kurşun gibi ordan oraya vuruyorum yokluğunda...Vuruyor,vuruyor,vuruluyorum...Her attığım adım sekiyor üzerime.Kuytu köşe can çekişiyor,ölüyorum...

Devam Edecek...