Meğer ne çok sevmişim gelişini,senden evvel...Hiç bilmediğim kokuna,dokunuşuna...Meğer öyle hasretmişim ki sana...Meğer öyle susamış ki bütün varlığım varlığına...

Meğer ne çok şey yitirmişim yokluğunda...Yitik bir umudun peşinde,ne çok şeyi kaybetmişim habersizce...Sahte gülüşlere,yalan sevdalara harcanmış onca yılın ardından,elimde kalan koskoca bir pişmanlık,bir iç yakan sızı,bir kalp ağrısı inceden seni gördüğüm günden beri...

Seni görmekle düştüğüm bir yangının tam ortasında şimdi aciz yüreğim...Bakışlarında hüzne gebe başlangıçlara el tutuşlar...Benden çok uzak düşlere dokunuşlar var bir de....Oysa ne çok isterdim düşlerine dokunabilmeyi...En el değmemiş hayallerinde bir an bile olabilmeyi...Gülümseyişlerinin sebebi,hayatının bir anlamı da ben olabilmeyi...

Oysa ne çok isterdim beni sevebilmeni...Seninle gördüğüm rüyalardan,yine seninle uyanabilmeyi...Ne çok bir bilsen ne çok...Yüreğini avuçlarımda tutabilmeyi...Yüzünü düşürmeden yere,bütün mutlulukları sana verebilmeyi...Bütün gecelerine ansızın bir ateş gibi düşüp,bütün saatleri,hızla akıp giden zamanı uğrunda dondurabilmeyi bir de ne çok...

Meğer nasıl da acımasızmış geçen onca zaman...

Meğer nasıl da anlamsızmış her şey yokluğunda...Nasıl da eksikmiş hep bir yanım...Nasıl yalnız...Nasıl bir başına...Meğer körü körüne,dipsiz karanlıklarda,belli belirsiz izlerde yol tutmuşum....Nasıl düşmüşüm ve nasıl anlamamışım...Meğer,yolunda sandığım her an,nasıl yoldan çıkmışım...Nasıl her anımda fersah fersah uzaklaşmışım mutluluklarımdan...Meğer nasıl aldanmışım,nasıl aldatılmışım hayat oyuncağıyla...Yalan bir umuda aldanıp da,nasıl yanılmışım meğer...Nasıl çıkmazlara vurmuş beni bütün yola düşmelerim uzun uza...

Meğer nasıl da anlamsızmış her şey yokluğunda...Nasıl da eksikmiş hep bir yanım...Nasıl kanmış,nasıl kandırılmışım...Sana geleceğime inanarak düştüğüm bütün yollar nasıl çıkmazlarında öğütmüş beni...Nasıl sapmışım hep ırak diyarlara...Meğer seni aramak adıan neler kaybetmişim...

Meğerler,nasıllar...Farkındalığım seni çağırıyor ruhuma,şimdi her anımda...Seni gördüğüm günden beri bitmek bilmiyor meğerlerim....Bütün sözlerim Keşkelere boğuluyor..Ve ayyuka çıkıyor düşlerimde bildiğim bütün değerlerim...Her birini tutuyor sana yakıştırıyorum...Amalarla başlayan sözcüklerimin arkasına hep senin adın geliyor...Ve düğümleniyor boğazımda adın...Dillerim seni söylüyor sessizliğimde...

Şimdi bildiğim bütün yollar sana çıkıyor inadına...Bütün korkularım,bütün kaçışlarım,sen de son buluyor çıkmazlarda...Bütün gidişlerim sebepsiz terk girişimlerim sana çağırıyor beni...

İçimde sıkı sıkıya tutunan bir umudum var,seni gördüğümden beri...Canıma yapışan,beni kendine esir eden...Tutuklu bırakan...Ruhuma salınan...Oysa ne çok isterdim beni sevebilmeni...Seninle gördüğüm rüyalardan,yine seninle uyanabilmeyi...Ne çok bir bilsen ne çok...