Seni sevmekle,kaybetmek arasında kalmış bir esirim ben şimdi
kör karanlık zindanlarda...Varlığınla yokluğun arasında
savruluyorum...Tutunduğum ümidin her zerresinde gözyaşlarımla suladığım sevdanı
büyütüyorum...Ve bütün saatlerimi sana adıyorum...Bütün günlerimi bir de...Ve
daha ne varsa uğrunda verebilecek elimde kalan her şeyi sana yazıyorum kendi
ellerimle...
Hayata tutunmakla,kayıp gitmek arası bir boşlukta dokunduğum her düşü sana
yoruyorum...Yüreğime seni yazıyor,senin resmini çiziyorum gecelerime...Bir
avuntu da bile sana bağlanıyor bütün yollarım...Sevebilme ihtimalinde bile
bağlanıp kalıyor elim ayağım...Sevdan prangalar vuruyor benliğime... Tutulup kalıyorum bakışlarına,savrulup dağılıyorum rüzgarında...Dağılıyorum her
bir parçam ayrı ayrı düşüyor ardın sıra...Kayboluyorum...Sona doğru
gitmenin farkındalığında bile olsa,kendimi alıkoyamıyor,engel olamıyorum
duygularıma...Dağılıyorum,ruhumu anılarınla büyütüyorum...
Şiirler kar etmiyor seni getirmeye...Sözler kifayetsiz kalıyor...Dudaklarımda
takılıp kalıyor adın...Sonra yokluğun vuruyor beni amansız tuzaklara...Apansız
düşüyor hayalin düşüncelerime,zamansız alıp götürüyor beni hatıraların...Pervasızca
harcanmış onca yıl,hoyratça sarf edilmiş onca söz uçup gidiyor
sayfalarımdan...Bir adın kalıyor...Bir sevdan yüreğime kazıdığım...Bir adın
kalıyor dilimde takılıp kalmış...Bir sevdan içimde bir yerlerde...
İsyan edişlerimle,susuşlarım arasında boğuluyor içimdeki çocuk...Sana büyüttüğüm,sana
sakladığım en saf hallerim bir de...Kirlenmemiş bir geleceğin ilk adımları
umutlarım...Dokunulmamış,el sürülmemiş bir avuç toprak...Varlığınla koca koca
ülkelere dönecek hani...Yalansız sevmelerim,riyasız gülüşlerim bir de...
Devam edecek....
|