Seni seviyorsam eğer sana ait olanları da
seviyorumdur...Yaşadığın evi,sokağı hatta İstanbul'u...Yürüdüğün kaldırım
taşlarını,havasını soluduğun her yeri...Ayak izlerinde bulurum hatırladığım en
güzel halinle seni...Duvarlara yalnız senin adını yazdım,seni haykırdım
sokak aralarında,sana ağladığımda yalnız İstanbul vardı yanımda...Sana olan
aşkımı rüzgara savurduğumda yalnız İstanbul duymuştu beni....Seni seviyorum ey
sevgili ve seviyorum sana ait olan her şeyi ve yaşadığın bu şehri...Seni
Seviyorum İstanbul...Seni Seviyorum Şehremini... Geldim..Şehremini..Geldim ve gördüm
işte seni....Hiç değişmemişsin meğer üzerinde bıraktıklarım gibi...Bizleri
bitirdiğin gibi tükenmemişsin sen de...Günden güne yenilenmişsin
aksine...Geldim Şehremini geldim işte...Hiç değişmemişsin ardında bıraktıkların
gibi sen de...Geldim gözlerinin içine içine baktım ya o köşede...Anladım ki
seninde değişmemiş aslında hiç bir şey yüreğinde...Sen de unutmamışsın benim
seni unutmadığım gibi sevdanı...Ben orada yitirdim hayata dair umutlarımı oysa
biliyorum ki yüreğimin çığlıklarını kimseler duymadı...Çok sessiz oldu
ölümüm...Ve aynı sessizlikle sensizliğimle gidişim....Hoşça kal
Şehremini....Hoşça kal,sakın beni unutma olur mu?Beni unutma ve hep o en
sevdiğin halimle beni hatırla...
Geldim Şehremini ...Geldim ve gördüm işte
seni...Ben bir olsun unutmadım oysa seni...Bir olsun kızmadım sana...Beni silip
attığın gibi silemedim seni kolayca...Denedim,evet denedim ama unutamadım işte
seni...Ne seni ne sana ait olanları...Hatıralarını hiç yıpratmadım...Gözüm gibi
sakladım fotoğraflarını...Kokun bile daha çıkmadı üzerimden...Seni hep olduğun
gibi içimde sakladım...
Geldim Şehremini,geldim işte...Oysa ben hiç
gitmemiştim...Öylece uzağından seyredip durdum işte seni...Canım acısa da,iyileşir
sandığın yaralarım kan revan içinde kalsa da unutmadım işte seni...Söküp
alamadım adını dilimden,aşkını yüreğimden koparamadım...Seni unutmadım işte
Şehremini...Seni unutamadım...Belki sözümde duramadım belki
kızgınlığımdan,belki kırgınlığımdan kim bilir...Sözümde durmadım işte belki
yalnızlığımdan,belki yorgunluğumdandır bilmem...Ama her şeye rağmen bir kez
olsun gözlerin çıkmadı gözlerimden...Ellerinin sıcaklığı hep dokundu gizlice
avuçlarıma...Her ardından bakışımda Seni Seviyorum diye haykırdım sen duymasan da...
Geldim işte Şehremini...Geldim buradayım...Beni
bıraktığın gibi sana aşık,beni terk ettiğin yerdeyim...Tıpkı bıraktığın gibi
yaralı,tıpkı hatırlayabilirsen bildiğin kadar vurgun sana...Hala sana
sevdalı,hala sen için yaşayan yalnızca...Hem sakın ha ne beni ne sözümü unutma
Şehremini...Hatırlar mısın bilmem...Sen olmadığında ne can mühim canımda,Ne de
yaşamak yokluğunda...Beni sakın unutma Şehremini,sakın haa...Ben seni bir olsun
çıkartmadım aklımdan...Tıpkı son sarılışında ki kadar huzur dolu,tıpkı son
bakışında ki kadar hayat dolu bakışlarım yalnız sana...Yıkılmışım belki,belki
sürünüyorum ama ayaktayım işte yalnız sana...Belki ağlıyorum durmaksızın ama
hala daima gülümsüyorum yalnız sana...Ben hep bıraktığın gibi sana sevdalı,hep
bildiğin gibi tutkun sana...Sen de beni hep o halimle hatırla ne olur...Sakın
ha sakın beni unutma...
| 
