Haydi tut elimi.Tut sıkı sıkı hiç bırakma yar...Kayıp gitme bir sabah sakın avuçlarımdan...Yaprak dökümü gibi ağır ve pervasız düşüp gitme,gözyaşlarıma karışıp dökülme dudaklarımda sitemli bir kaç cümle gibi tükürürcesine çıkıp gitme yüreğimden...Kusarcasına nefrete bulaştırma içimde ki seni...Can yakan bir ayrılığın peşinde sürünürcesine,yüzüm çürürcesine uzak kalacak kadar aynalardan.Beni sensiz bırakma yar...Beni koyma böyle bir başıma...
Haydi tut ellerimi.Tut sıkı sıkı,hiç bırakma yar...Kaybolur giderim karanlığının peşinden...Dehlizler gibi derinleşir bakışlarım,yorgun çizgiler büyütürüm kahrolası yüzümde...Korkular çoğalır gecelerimde,gözyaşları saklar koynumda,hüzünler biriktiririm...Kaç yalnızlıktan arta kalırım,kaç yalan saklar beni sensizliğimden...Nereye tutunur,nereye yaslanırım düşmemek için...Kimsesizliğimden nasıl kaçarım,sessizliğime boğulur öyle mıh gibi çakılırım yalnızlığın koynunda...Beni sensiz bırakma yar...Beni koyma böyle bir başıma...