Ben Gecenin Rengi’yim... Issız sokakların bilinmeyen
yüzü...Aynalarda asılı kalan gölgeler benim...
Bilirim,kimse tanımaz beni bu köhne şehirde...Ve bilirim adım geçmez dilden
dile anlatılan hikayelerde...
Ben Gecenin Rengi’yim... Kuytularında umuduyla beslenen yüreklere gizliden bir
dokunuş,sahibine hiç söylenmemiş söz benim...
Yazılmamış bütün mektuplarda,dile gelmemiş sancılarda gizli sitemler benim...
Ben Gecenin Rengi’yim... Gülümseyişlerde maviye,umuda yelken açmalarda yeşile
bulanan...Acılardan arta kalan zamanlarda,hüzünlerini biriktiren sevdalıların
gözyaşlarında siyaha sulanan...Kan kırmızısı pişmanlıklar benim...
Devam Edecek...
|