Oysa ben kendimi bildim bileli,kuruluyordu yüreğimin zembereği.Kasnağında gün görmemiş sevdalar işliyordu inceden inceye.Nice güzeller geçiyordu da çemberinden,adı başka,cismi başka. Aldırmıyordu hancı gönül giden hiç bir yolcuya.Aldırmıyordu gönül ya, her gidende biraz daha geç kalıyordum aşka...Ve ağlıyordum gecenin ortasında...Geç kalınmış sevdalarımın pişmanlığıyla...Ne seviyorum deyişlerim,ne el tutuşlarım hayalin ötesine geçmiyordu bir kez olsun...İlk kez sevmeye bu denli korkuyordum...İmkansızlığını bile bile düşüyordum narına...Ölümcül bir hastalığa tutulurmuşçasına bedenim...Düşüyordum hayalimdeki sevgilinin kollarına...Dur diyemiyor,karşı koyamıyordum rüzgarına...Düşlerindeki benden uzak sevdayı bile bile,bakışlarında bana ait olmayan umutları bile bile düşüyordum yollarına...Ve her defasında sen bilmesen de af diliyordum,imkansızlığını bile bile seni sevdiğim için...
Bağışla beni hayalimdeki sevgili...Böyledir işte benim de sevmelerim...Bağışla beni ben sevdaya hep bir adım geriden gelirim...Ya erken doğarım umudun içinde,ya erken ölürüm...Hep olmadık zamanlarda,çıkar gelirim...Bana ait olmadığını bile bile,ufacık bir yerim olmadığını bile bile düşlediğim topraklarda filizlenirim...Bağışla beni hayalimdeki sevgili...Biliyorum,seni içine koyabileceğim bir yarınım yok benim...Biliyorum düşlerimdeki gibi biz diye bir şey asla olmayacak...Ne pişmanlığım,ne geç kalınmışlığın seni bana getirmeyecek...Sana susamışlığım,sana hasretim de değiştirmeyecek hiç bir şeyi biliyorum...
Bağışla beni hayalimdeki sevgili...Biliyorum içimdeki bütün sevmeler,ihanet sana...Biliyorum aşkın yasak,düşlemek haram...Keşke demek için bile çok geç belki de...Seni sevmek,tedirgin düşlerimde, gecede birkaç kendini tekrar eden cümleden ibaret belki de...Ben değil miydim seni düşlerime alıp bir düşten öteye götürmeyen?Kendi içimde bölünüp,kendi yüreğimde dağılan,dağlanan...Bağışla beni imkansız sevgili...Uzak kaldığım gülüşlerine,ben çaldım düşlerimi...Bakışlarına ben anlamlar yükledim her defasında...Olmazlarım da bile şiirler yazdım sana gizli gizli...Satır aralarına türlü türlü umutlar gizledim...El açmalar,yalvarışlar ekledim gecelerime...Adını dilime,sevdanı gönlüme yazdım...Resmini çizdim gecelerin en karanlık maviliklerine...Yıldızları serdim gözlerine,allı morlu ışıkları...Ay ışığını kendime sakladım,hüznünde dağıldım sessizliğimde...
Bağışla beni imkansız sevgili...Belki bir ömür seni beklediğim için...Bağışla beni seni tanımadan bile hep sevdiğim için...Şimdi susuyorum,suskunluğumda büyüyorum...Susuyor ve gidiyorum...Yaşanmamışları başka baharlara,söylenmemişleri yarınlara bırakıyorum...Susuyor ve gidiyorum...Ne olur bağışla beni imkansız sevgili...Giderken seni de içimde götürüyorum...
|