Bir yaz akşamıydı...Gelip durduğunda gözlerimde...Bir yaz
akşamıydı aylardan Ağustos...Oysa benim içimde Şubat tadında kışlar
büyüyordu...Bir yaz akşamıydı hani,aylardan Ağustos...Oysa yokluğunda üzerime
karlar yağıyordu...Ben üşüyordum...Ellerimde ki sıcaklığı yitirmeden,umuduna
tutunduğumda her yer yanıyordu...Ben üşüyordum...Ve düşüyordum şehrin
caddelerine...Her bir zerrem dağılıyordu İstanbul sokaklarına...Dağılıyordu
ruhum da,bütün varlığımda sokak aralarına...Kaldırım taşlarına vuruyordu
resmin...Gözyaşlarım tenhalara damlıyordu...Çığlık çığlığa bağırıyordu
yüreğim,oysa kimseler beni duymuyordu...Derinden bir sessizlik sarmıştı
suskunluğumla dört bir yanımı...Ben susuyordum,İstanbul susuyordu...Sarhoş
naraları gecenin sessizliğini bozuyordu bir tek...Köşe başlarında acı kol
geziyordu...
Bir yaz akşamıydı,hayalin vurduğunda beni...Kör bir kurşun gibi içerime
saplanan hatıralarınla...Bir yaz akşamıydı işte,aylardan Ağustos...Oysa benim
yüreğimde yaprak dökümü yaşanıyordu...Ümitlerim bir bir tükeniyor,sana dair ne
kaldıysa ben de bir bir yitiriyordum umutlarımla birlikte...Bir yaz akşamıydı
aylardan Ağustos...Oysa her bakışımda Eylül'ün hüznü yüzümden
okunuyordu....Gözlerim dolu dolu oluyordu seni her andığımda...Ekim yağmurları
avuçlarımda tuttuğum seni benden çalıyordu...
Devam Edecek...
14.08.2009 Saat : 00:42
| 
