Hesapsız açmalı sevda dediğin içinde... Umuda sarılmalı, apansız olmalı öte yandan... Ne varsa eskiden kalma içinde silip atmalı sorgusuz... Hatta alışkanlıklarını bile... Öyle bir yerleşmeli ki yüreğine, benim demeli,"İşte!"dedirtmeli... Sonra sonuna kadar hissettirmeli kendini bütün hücrelerinde... Nefesinde bile onu çekmeli içine derin derin... Ve bir nedeni olmalı elbet bütün bu yaşadıklarının... Elle gösterilebilmeli..."İşte bu! İşte bu! Adına sevda dediğin yüce yürek... Bir eşi olmalı elbet sende ki yüreğin... Bir karşılığı olmalı içinde yanan ateşin... Bu gem vurulmaz vurgunun, bu yalansız duygunun bir sahibi olmalı... Düşlerin gerçeğe dönüşmeli onun bedeninde... Gülümseyişlerinin elbet bir sebebi olmalı...
Ansızın düşmeli resmi gözlerine bu Aşk' mı diye sorguladığın sevgilinin... Her anında aklında olmalı ya da... Gözlerinin önünde durmalı, yüreğinde sen farkında olmadan parseller tutmalı... Nakış nakış işlemeli her zerresi bedenine... Üşüdüğünde yalnız onun hayali sarmalı seni... Her şeyi onunla başlamalı, ondan öncesini hiç var olmamış saymalı... Kapanmalı bütün yaraların onun teninde... Sevebilme ihtimalinde bile içindeki yorgun delikanlı umuda yol almalı sonsuz bir hızla... Koşar adım ona varmalı... Yine onda dinlenmeli ruhun, yine onunla son bulmalı… Bütün yollar ona çıkmalı sorgusuz... Özleyişlerin ona olmalı... Yokluğunda fersahlar uzanmalı sonsuza... Varlığına hasret kalmalı... Sılayı gurbet saymalı her yokluğunda... Yokluğunda yok olmalı... İçinde büyüttüğünün Aşk olduğunu anladığında; sıkı sıkıya tutunmalı yüreğin... Avuçlarında duranın yarınları olduğuna inandığında hiç bırakmamacasına sarmalı... Onu en değerli varlığı kabul edip saklamalı... Ve yaşamalı sınırsızca... Kayıtsız ona teslim olmalı ruhun... Her şeyinle ona ait olmalı varlığın... Karşılık beklemeden ona verebilmeli bütün değerlerini gözü kapalı... Gözlerinde başlayıp dudaklarında bitmeli bütün saatler… Sarhoş edici buselere aldanmadan gönül. Durmaksızın dokunmak istemeli bir türlü ellerine... İçinde bir yerlerde ona ait toprakları olan bir ülke kurmalı, ne varsa sana ait olan her şey onun adıyla başlamalı daha… İçinde bir kalp onu atmalı daima… Öyle ne varsa aşka dair yaşanmışlardan, Yaşanmayanlara sarımsı bir dost gülü, bir sıcak gülüş gibi ellerini umut diye ona uzatmalı. İşte böyle olmalı sevda dediğin… Bütün varlığın onu yaşamalı, onunla yumarken bir gece gözlerini… Yine bir gülümseyişle, ona uyanmalı… Donuk bir damla gözyaşını da içinde saklayıp bütün tebessümlerin yüzüne vurmalı… Onu anlatmalı bakışların, sevdasından türküler bestelenmeli durmaksızın bakışlarında… İçinde bir ses çağırmalı onu her ihtiyaç duyduğunda… Ve her gelişinde ısrarla, içtenlikle "Gitme kal! Diyebilmeli…
Devam Edecek...
| 
