Sana büyüttüğüm Aşk'tır aslında.Seni ben de önemli kılan...Seni her şeyin üstünde tutan...Seni vazgeçilmez kılan,imkansızlıkları bile gülümseyerek karşılayabilme gücü veren...İçimde büyüyen sevdandır...Katlanılmaz sandığın onca acı da,nefes almaların dahi güçleştiği yokluğun da bile bana yaşama gücü veren...Yanımda olmasan bile aslında senin varlığındır...Yanımda olmasan bile;???
Belki yoktun?Belki bir daha hiç olmayacaktın???Aldırmıyordum!!!Belki bir daha adımı bile anmayacak,beni hatırlamayacaktın bile???Aldırmıyordum!!!
Yokluğunda bir resim çizdim gözlerimde sana dair...İçimde ki bütün ihanetleri,nefreti,kırgınlığı,kızgınlığı daha ne varsa Aşk'ı kirleten savurdum dört bir yana...Gün geldi yandım yokluğunun dayanılmaz yangınında,Aldırmadım!!!Küllerinden doğurdum her defasında sevdanı...Gün geldi ağladım,gözyaşına boğuldum...Gün geldi öldüm belki binlerce kez...Aldırmadım!!!Yine senin ümidinle can buldum...
( Devam Edecek )
|