Bugün sensizliğimin yıldönümü... Tam 1 yıl oldu sen gideli... Gittin, her şeyimiz de gitti seninle beraber... Evlenme hayallerimiz, çocuksu düşlerimiz bir de... İçten gülüşlerimiz sonra... Sen gittin bitti işte... Sen gittin bittik işte...Oysa ben asla seni bitirmedim içimde...Sevdim,canım acısa da,yaralasa da sevdan beni, içten içe kanasam da durmaksızın sevdim işte...O küçük ellerini aklımdan hiç çıkartmadım...Sıcacık gülümseyişini,ruhuma işleyen,beni okşayan bakışlarını unutmadım işte...Kokunu,sesini,nefesini He! bir de seviyorum deyişlerini...Yastığıma doldurup hatıralarımızı,sımsıkı sarıldım sen diye...Sensizde olsa gezdiğimiz yerleri dolaştım daima...Bekledim yalan yok,bekledim belki karşıma çıkarsın diye...Sen bilmeden pencerenin altında sabahladım gecelerce...Yakınında olabilmek için banklarda uyudum Şehremini' de...Üşüdüm aldırmadım...Tutuldu elim ayağım belki ama sana tutkunluğumla kıyaslayamadım...Umursamadım işte kendimi...Bilirsin eskiden de sana yakın olmak mutlu ederdi beni...Sen olmasan da vazgeçemedim işte alışkanlıklarımdan bir an bile...Her zaman yaptığımız gibi Seyran'da çayımı içtim...Sen olmasan da hep 2 çay söyledim...İnanmazsın kalktım Çatalca'ya gittim...Dayanamadım ağladım,ağladım işte saklayamadım...Bir sensizliğe alışamadım işte...Seni severken hala böyle delice,hala yanıp duruyorken ruhum sen diye...Ve hala sana aitken bedenim...Alışamam da bu gidişle...Sanma ki denemedim...Seni unutmak için çok uğraştım...Bir sabah uyandığımda seni unutmuş olmak için Allah'a her anımda yalvardım...Seni unutmak ölmek gibiydi ya benim için...Bari canımı da al dedim...Öyle anlamsız ki sensiz yaşamak...Öyle zor ki sensiz yaşlanmak...Ve ölmekten beter işte yokluğuna alışmaya çalışmak...Acıya alıştım,uzayan gecelere...Gözyaşlarıma sonra...Kaderime...Her şeye alıştım da bir alışamadım yokluğuna işte...Şimdi sana dön desem dönmezsin biliyorum...O kale gibi gururun engelleyecektir seni...Peki gerçekten çıkarttın mı aklından beni?Gerçekten sildin mi yüreğinden?Söylesene artık sevmiyor musun beni?Oysa ben hep senin de beni sevdiğine inandırdım kendimi...Unutamaz dedim...Unutmaz dedim...Ben nasıl acı çekiyorsam o da aynı acıyı yaşıyordur dedim..Söylesene yanıldım mı yoksa sevdiğim?Şimdi sana gel desem gelemezsin biliyorum...İstesen de gelemezsin...O içinde ki güçlü onurun engelleyecektir seni...Peki gerçekten unuttun mu her şeyi?Söylesene sen hiç düşünmüyor musun beni?Ben seni rüyalarımda görürken sen bir an için bile olsa anmıyor musun beni?Bütün cesaretimi toplayıp,gururumu hiçe sayıp çıksam karşına söylesene affeder misin beni?Tıpkı eskisi gibi yeniden sevebilir misin beni?Söyle eskisi gibi sımsıkı sarılıp bana özledim der misin?