Adam Gibi Aşk... - Cem BÜYÜKKAYA Denemeleri - Eserler

Kategoriler

Cem BÜYÜKKAYA Denemeleri [242]

Cem BÜYÜKKAYA Şiirleri [35]

Sizden Seçtiklerimiz [11]

BEST OF / En İyiler [0]

Canlı Dinle

Günün Sözü

Fıkralar

Yürek Sayacı

Anketlerimiz
Sitemizi Nasıl Buldunuz? Harika İyi Fena Sayılmaz Kötü Berbat [ Sonuçlar · Anket Arşivi ] Toplam Cevaplama: 82

Gecenin Rengi Facebook

Cuma, 2024-11-29, 7:35 AM
Welcome Ziyaretçi
Main | Registration | Login | RSS

Cem BÜYÜKKAYA Gecenin RengiYüreklerin buluşma noktası Gecenin Rengi'ne HOŞGELDİNİZ !!! Bu sitede AŞK büyük harflerle yazılır...LÜTFEN YORUM YAZMAYI İHMAL ETMEYİNİZ !!!

Eserler

Main » Articles » Cem BÜYÜKKAYA Denemeleri

Adam Gibi Aşk...

Aşk yarım kalmaktır bazen...Bazen onun mutluluğu için uzak kalmaktır...Bir gülümseyişi uğruna ömrünü heba edebilmektir kimi zaman...Aşk bencil olmamaktır...Seninle ya da sensiz mutlu olduğunu bilmekle yetinmektir sonra...Sensiz mutlu olacağına inandığında adam gibi çekip gidebilmektir Aşk...Ardında hiç bir iz bırakmadan,kalp kırmadan...Öyle sessizce,öyle ansızın,belki bir gece yarısı çıkıp gitmektir...Hiç uyandırmadan...Veda bile etmeden...Ayrılıklar zordur bilirim...Veda etmek acıtır içini..Ayakların götürmez seni sevdiğinden bir adım bile öteye...Arkanı dönüp bir andan gidemezsin,her gidişinde bir kez daha döner için sevgiliye...Son kez dersin,son bulmaz bir şekilde...Son kez!Son kez gözlerine bakmak belki,belki son kez sarılmak hem de doyasıya...Son kez!Son bir kez kokusunu içine çekmek istersin...Ayrılıklar zordur bilirim...Veda etmek acıtır yüreğini...Kanayan bir yara tırmalar içini...Ayaklarına görünmez prangalar vurulur...Gidemezsin...

Onun içindir işte...Öyle sessizce,öyle ansızın,belki bir gece yarısı çıkıp gitmektir aslolan Aşk...Hiç uyandırmadan...Veda bile etmeden...Sensiz mutlu olacağına inandığında adam gibi çekip gidebilmektir Aşk...Gitmek!o her şeyden çok sevdiğin sevgiliden,bu şehirden,anılarından çıkıp gitmek...Adam gibi çekip gidebilmektir Aşk...Ardında hiç bir iz bırakmadan,kalp kırmadan...Ardında ne varsa yanında götürmeli adam dediğin...Geride boynu bükük kalmamalı sevdan...Gözünde bir damla dahi yaş olmamalı bir tek an...Öyle hain sebeplere yüklemelisin ki belki de gidişini...Nefreti aşkından ziyade olmalı ardından...Değil seni geri getirmek,değil yüzünü görmek adını bile anmak istememeli bu apansız,bu vedasız gidişinin ardından...

Dedim ya; Aşk yarım kalmaktır bazen...Bazen onun mutluluğu için her şeyden vazgeçmek,her şeyden uzak kalmaktır...Onun sevmelere doyamadığın yüreğinden,bakmalara kanamadığın gül yüzünden,tutkulu bakışlarından,sıcacık ellerinden,belki tümden bu şehirden...

Adam gibi çekip gidebilmektir Aşk...Giderken ne içten gülüşlerin,ne sesin kalmamalı ardında...En güzel şiirlerini yakıp,gözlerine baka baka okuduğun gecelerin hatıralarını içinde bir yerlere gömüp gitmeli...Söylenmemiş merhabaları,içinde büyüyen sitemleri ve daha ne varsa sevdalının yüreğine dokunmamış ölüm kadar derin bir susuşla saklamalı...Her köşesinde vedalar bırakmış olsan da şehrin sokaklarında...Sen vedalarını yare duyurma...Çık ve git bir gece yarısı aniden...Sessiz,usulca...

Oysa bilirim zordur ayrılıklar...Delice severken çekip gitmek acıtır yüreğini...Ne arasan bir sevdanın içinde yaşanmış...Giderken fazlasıyla bırakacaksındır ardında...Bırakma!Ne sitemlerini,ne sevdanı...Ne son sözlerini,ne güzel günleri hiç bir şeyi ama hiç bir şeyi ardında bırakma sevdalına...Sessiz ve usulca çek git...Ne olur uyandırma...Bilirim zordur ayrılıklar...Uyandığında son bakışı durduracak belki seni,belki seviyorum,belki de gitme deyişi...Sen iyisi mi parmaklarının üzerinde yürü ve çık git adam gibi...Uyandığında yalnızca kendiyle yüzleşmeli sevdalın...Senden en ufak bir iz kalmamalı geride...Önce ağlamalı,sonra gözleri senden ufacık bir işaret aramalı...Deliye dönmeli son bir defa,tıpkı daha önce ona yaşattığın acılarda olduğu gibi, yaralanmalı aciz yüreği...Narin bedeni çöküp kalmalı son bir defa dizlerinin üzerine...Hasreti nefrete,özlemi sensizliğe dönüşene kadar ağlamalı...Gözyaşları sevdasını boğana kadar...İçindeki sen nefes almayana,adı sen diye başlayan cümleleri dilinde pelt olana kadar bağırmalı...

Öyle hain sebeplere yüklemelisin ki belki de gidişini...Nefreti aşkından ziyade olmalı gidişinin ardından...Değil seni geri getirmek,değil yüzünü görmek adını bile anmak istememeli bu apansız,bu vedasız terk edişinin ardından...

1

2

3

4

5
Category: Cem BÜYÜKKAYA Denemeleri | Added by: cembuyukkaya (2010-01-21) | Author: Cem BÜYÜKKAYA

Views: 483 | Rating: 0.0/0

Total comments: 0

Only registered users can add comments.
[ Registration | Login ]

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

KRC Reklam tarafından hazırlanmıştır © 2024 |

Aşk yarım kalmaktır bazen...Bazen onun mutluluğu için uzak kalmaktır...Bir gülümseyişi uğruna ömrünü heba edebilmektir kimi zaman...Aşk bencil olmamaktır...Seninle ya da sensiz mutlu olduğunu bilmekle yetinmektir sonra...Sensiz mutlu olacağına inandığında adam gibi çekip gidebilmektir Aşk...Ardında hiç bir iz bırakmadan,kalp kırmadan...Öyle sessizce,öyle ansızın,belki bir gece yarısı çıkıp gitmektir...Hiç uyandırmadan...Veda bile etmeden...Ayrılıklar zordur bilirim...Veda etmek acıtır içini..Ayakların götürmez seni sevdiğinden bir adım bile öteye...Arkanı dönüp bir andan gidemezsin,her gidişinde bir kez daha döner için sevgiliye...Son kez dersin,son bulmaz bir şekilde...Son kez!Son kez gözlerine bakmak belki,belki son kez sarılmak hem de doyasıya...Son kez!Son bir kez kokusunu içine çekmek istersin...Ayrılıklar zordur bilirim...Veda etmek acıtır yüreğini...Kanayan bir yara tırmalar içini...Ayaklarına görünmez prangalar vurulur...Gidemezsin... Onun içindir işte...Öyle sessizce,öyle ansızın,belki bir gece yarısı çıkıp gitmektir aslolan Aşk...Hiç uyandırmadan...Veda bile etmeden...Sensiz mutlu olacağına inandığında adam gibi çekip gidebilmektir Aşk...Gitmek!o her şeyden çok sevdiğin sevgiliden,bu şehirden,anılarından çıkıp gitmek...Adam gibi çekip gidebilmektir Aşk...Ardında hiç bir iz bırakmadan,kalp kırmadan...Ardında ne varsa yanında götürmeli adam dediğin...Geride boynu bükük kalmamalı sevdan...Gözünde bir damla dahi yaş olmamalı bir tek an...Öyle hain sebeplere yüklemelisin ki belki de gidişini...Nefreti aşkından ziyade olmalı ardından...Değil seni geri getirmek,değil yüzünü görmek adını bile anmak istememeli bu apansız,bu vedasız gidişinin ardından... Dedim ya; Aşk yarım kalmaktır bazen...Bazen onun mutluluğu için her şeyden vazgeçmek,her şeyden uzak kalmaktır...Onun sevmelere doyamadığın yüreğinden,bakmalara kanamadığın gül yüzünden,tutkulu bakışlarından,sıcacık ellerinden,belki tümden bu şehirden... Adam gibi çekip gidebilmektir Aşk...Giderken ne içten gülüşlerin,ne sesin kalmamalı ardında...En güzel şiirlerini yakıp,gözlerine baka baka okuduğun gecelerin hatıralarını içinde bir yerlere gömüp gitmeli...Söylenmemiş merhabaları,içinde büyüyen sitemleri ve daha ne varsa sevdalının yüreğine dokunmamış ölüm kadar derin bir susuşla saklamalı...Her köşesinde vedalar bırakmış olsan da şehrin sokaklarında...Sen vedalarını yare duyurma...Çık ve git bir gece yarısı aniden...Sessiz,usulca... Oysa bilirim zordur ayrılıklar...Delice severken çekip gitmek acıtır yüreğini...Ne arasan bir sevdanın içinde yaşanmış...Giderken fazlasıyla bırakacaksındır ardında...Bırakma!Ne sitemlerini,ne sevdanı...Ne son sözlerini,ne güzel günleri hiç bir şeyi ama hiç bir şeyi ardında bırakma sevdalına...Sessiz ve usulca çek git...Ne olur uyandırma...Bilirim zordur ayrılıklar...Uyandığında son bakışı durduracak belki seni,belki seviyorum,belki de gitme deyişi...Sen iyisi mi parmaklarının üzerinde yürü ve çık git adam gibi...Uyandığında yalnızca kendiyle yüzleşmeli sevdalın...Senden en ufak bir iz kalmamalı geride...Önce ağlamalı,sonra gözleri senden ufacık bir işaret aramalı...Deliye dönmeli son bir defa,tıpkı daha önce ona yaşattığın acılarda olduğu gibi, yaralanmalı aciz yüreği...Narin bedeni çöküp kalmalı son bir defa dizlerinin üzerine...Hasreti nefrete,özlemi sensizliğe dönüşene kadar ağlamalı...Gözyaşları sevdasını boğana kadar...İçindeki sen nefes almayana,adı sen diye başlayan cümleleri dilinde pelt olana kadar bağırmalı... Öyle hain sebeplere yüklemelisin ki belki de gidişini...Nefreti aşkından ziyade olmalı gidişinin ardından...Değil seni geri getirmek,değil yüzünü görmek adını bile anmak istememeli bu apansız,bu vedasız terk edişinin ardından...
1 2 3 4 5 Category: Cem BÜYÜKKAYA Denemeleri \| Added by: cembuyukkaya (2010-01-21) \| Author: Cem BÜYÜKKAYA
Views: 483 \| Rating: 0.0/0

Kategoriler

Günün Sözü

Fıkralar

Yürek Sayacı

Anketlerimiz

Eserler