Vakit şimdi gecenin bir yarısı...Hani seni andığımdan
beri,aşkını gömdüğüm yerden çıkarttığımdan beri ateşin tam ortası işte...Meğer
ne çok sevmişim seni...Aradan aylar geçmiş olsa da tıpkı ilk günkü gibi
heyecanlandırıyor görmek seni...Oysa görmekle düştüğüm bir hezeyanın içinde
buluyorum her defasında kendimi...Harcanmış,tüketilmiş,yaşanmış ya da
yaşanmamış bütün güzellikler adına hissettiğim koca bir pişmanlık sarıyor içimi
her gördüğümde yeniden seni...Meğer ne çok sevmişim seni...Seni unutmak için
ettiğim tüm yeminler boşaymış işte,kızgınlığım,kırgınlığım buna sebep ise de
söküp atamıyordum işte yüreğimden bir olsun seni...Seni ne çok sevmişim meğer...Nereye
baksam sana ait izler,neye elimi atsam senden kalan bir hatıra...Her şeyim
seninmiş meğer...Senle doluymuşum meğer her anımda...Oysa şimdi bunu anlamakla
düştüğüm bir yangının içindeyim...
Devam Edecek :)
| 
